هنر نهم پلی است ما بین دوستداران علم مدیریت.
محمدفاضل شوکتی ٍ محمد فاضل شوکتی دانش آموخته علم مدیریت.علاقمند به تحلیل مسائل مدیریتی و اجتماعی و اقتصادی ایران وجهان . کارمند و مدرس دروس مدیریت.
ایمیل : fazel_shokati@yahoo.com
راستی؛ هیچ وقت از خودت پرسیدی قیمت یه روز زندگیچنده؟ تموم روز رو کار می کنیم و آخرشماز زمین و زمان شاکی هستیم که از زندگی خیری ندیدیم! شما رو به خدا تا حالا از خودتونپرسیدید: قیمت یه روز بارونیچنده؟
زنبور عسل حشرات مفید و ارزشمند و پاکیزه ای هستند. در تمام طول عمرشان الگویشان گل است. فقط دنبال گل هستند تا از شکوفه تلخ گل، گرده و شهد تهیه کنند. گرده گل را برای غذای نوزادان و شهد گل را برای شفای مردم درست می کنند. اگر ما برای به دست آوردن غذای روح و جسم خود الگوی خوب داشته باشیم بسیاری از مشکلات ما حل می شود.
اهل دانشگاهم
رشته ام علافيست
جيبهايم خالي ست
پدري دارم
حسرتش يک شب خواب!
دوستاني همه از دم ناباب
و خدايي که مرا کرده جواب.
اهل دانشگاهم
قبلهام استاد است
جانمازم نمره!
خوب ميفهمم سهم آينده من بيکاريست
من نميدانم که چرا ميگويند مرد تاجر خوب است و مهندس بيکار
وچرا در وسط سفره ما مدرک نيست!
(چشم ها را بايد شست
جور ديگر بايد ديد)
بايد از آدم دانا ترسيد!
بايد از قيمت دانش ناليد!
وبه آنها فهماند که من اينجا فهم را فهميدم
من به گور پدر علم و هنر خنديدم!
کار ما نيست شناسايي هردمبيلي!
کار ما نيست جواب غلطي تحميلي!
کار ما شايد اين است
که مدرک در دست
فرم بيگاري هر شرکت بيپيکر را
پر بکنيم
لبخند جذابتان می کند. همه ما به سمت افرادی که لبخند می زنند کشیده می شویم. لبخند یک کشش و جذبه فوری ایجاد میکند. دوست داریم نسبت به آنها شناخت پیدا کنیم.
▪لبخند حال و هوایتان را تغییر می دهد. دفعه بعدی که احساس بی حوصلگی و ناراحتی کردید، لبخند بزنید. لبخند به بدن حقه می زند.
▪لبخند مسری است. لبخند زدن برایتان شادی می آورد. با لبخند زدن فضای محیط را هم شادتر می کنید و اطرافیان را مانند آهن ربا به سمت خود می کشید.
▪لبخند زدن استرس را از بین می برد. وقتی استرس دارید، لبخند بزنید. با اینکار استرستان کمتر می شود و می توانید برای بهبود اوضاع وارد عمل شوید.
▪لبخند زدن سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند. به این دلیل عملکرد ایمنی بدن تقویت می شود که شما احساس آرامش بیشتری دارید. با لبخند زدن از ابتلا به آنفولانزا و سرماخوردگی جلوگیری کنید.
▪لبخند زدن فشار خونتان را پایین می آورد. وقتی لبخند می زنید، فشارخونتان به طرز قابل توجهی پایین می آید. لبخند بزنید و خودتان امتحان کنید.
▪لبخند زدن اندورفین، سروتونین و مسکن های طبیعی بدن را آزاد می کند. تحقیقات نشان داده است که لبخند زدن با تولید این سه ماده در بدن باعث بهبود روحیه می شود. می توان گفت لبخند زدن یک داروی مسکن طبیعی است.
▪لبخند زدن چهره تان را جوانتر نشان می دهد. عضلاتی که برای لبخند زدن استفاده می شوند صورت را بالا می کشند. پس نیازی به کشیدن پوست صورتتان ندارید، سعی کنید همیشه لبخند بزنید.
▪لبخند زدن باعث می شود موفق به نظر برسید. به نظر می رسد که افرادی که لبخند می زنند اعتماد به نفس بالاتری دارند و در کارشان بیشتر پیشرفت می کنند.
▪لبخند زدن کمک می کند مثبت اندیش باشید. لبخند بزنید. حالا سعی کنید بدون از بین رفتن آن لبخند به یک مسئله منفی فکر کنید. خیلی سخت است. وقتی لبخند می زنیم بدن ما به بقیه بدن پیغام می فرستد که "زندگی خوب پیش می رود". پس با لبخند زدن از افسردگی، استرس و نگرانی دور بمانید.
مثلا یکیش همین که هر زنی “باید” مردی را داشته باشد که وقتی با شوق مسیر آرایشگاه تا خانه را پرواز میکند و سرمازده به خانه میرسد، مردش چشمهایش گرد شود از بهت و عشق و بغلش کند و چنگ بزند توی موهای سشوار کرده و نفس گرمش را بدهد زیر گوشش و زمزمه کند “محشر شدی خاتون”
نه اینکه از آرایشگاه که آمد بنشیند پشت کامپیوتر و وبکم را روشن کند و هی زور بزند تا مردش هزار و خرده ای کیلومتر آنطرفتر شااااااید رنگ جدید موهایش را ببیند.
وقتی میخندد آدم بیخود و بی جهت سر ذوق می آید. اصلا یک طور خوبی میخندد. یک طوری که شبیه خندیدن هیچ کسی نیست. خنده اش صعود و نزول ندارد. برخلاف باقی آدمها از لبخند شروع نمی کند. لبهایش بیخودی کش نمی آیند. مردد نیست. برای خندیدن تصمیم نمی گیرد. از همان ثانیه اول خنده اش عمیق و از ته دل است. انگار همیشه آماده است که بخندد. همیشه منتظر است. تازه چشمهایش هم هیچ باریک نمیشوند. همانطور خوب و صاف آدم را نگاه میکند و میخندد. از همه بهتر اینکه صدای خنده اش دلنشین است. نه بلند است و نه یواش. بلد است اندازه بخندد. بعد انقدر نرم و تدریجی خنده اش تمام میشود که تو یکباره به خودت می آیی که از کِی دیگر نمیخندد؟ چطور ندیدم که چه وقت لبهایش صاف شدند؟ بعد دلت تنگ میشود برای دوباره خندیدنش…
وقتی میخندد نه شکوفه ای باز می شود و نه نسیم بهاری میوزد و نه آسمان آبی تر می شود و نه هیچ اتفاق عجیب دیگری. فقط وقتی میخندد یک آرامش بزرگی می آید و مثل یک پتوی بی انتها مرا توی خودش می پیچد. طوری که گمان میکنم دیگر هیچوقت سردم نمیشود.